Komputery zwojowały serca naukowców w okolicach lat 50. XX wieku. To wtedy maszyny wielkości piętra w bloku starego budownictwa, rozpoczęły inwazję na uczelniane piwnice i centra naukowe. W myśl zasady, że syty nie zrozumie głodnego najbardziej zafiksowani naukowcy na punkcie komputerów, stali się niezrozumiali. Mowa tu niezrozumieniu pasji jaką zaczęto darzyć te maszyny.
Naprawdę ktoś potrafił czerpać radość z tego, że mógł spędzić z nowym wynalazkiem cały swój dzień pracy. Konkretnych zadań jeszcze w tamtych czasach nie wyznaczono komputerowi, ale już zaczęto zastanawiać się nad uproszczeniem formy komunikacji z nim. Od sposobu kodowania poprzez brak sygnału i jego obecność, czyli metodę 0 oraz 1 do oznaczania literami dłuższych słów maszynowych. Tak narodziła się koncepcja języków programowania. Za każdym słowem w kodzie, który tworzy programista stoi szereg poleceń przetwarzanych przez kompilator kodu. Całość jest o tyle interesująca, że koncepcja ta stałą się uniwersalna. I pomijając urządzenia firmy Apple, możliwość programowania ma niemal każdy posiadać nootebook’a oraz PC. Używając tych samych słów w kodzie, bo możliwość komunikacji z urządzeniem jest poprzez zainstalowaniu na nim odpowiedniego środowiska programistycznego. Branża IT stała się zdolna do komunikacji na całym świecie co zaowocowało w wieloosobowe rozwinięcie oprogramowań. Dobrym przykładem jest system operacyjny Linux.
Oprogramowanie OpenSource jest rozwiązaniem. Umożliwiło to stworzenie dzieła używanego przez użytkowników wywodzących się z nie tylko jednego środowiska, ale globalnie dostępnym i modyfikowalnym. Niejedna firma programistyczna walczy o pracownika na rynku. Jest wśród programistów standardem bycie rozchwytywanym. Wynika to właśnie z tego, że nie ma znaczenia model urządzenia, z którym kooperuje specjalista. Najważniejsza jest znajomość języka w którym możemy się z nim komunikować z racji na kompatybilność urządzeń ze środowiskiem programistycznym. Programiści mogą przebierać pomiędzy ofertami Software house.