Podatek dochodowy od osób fizycznych w naszym kraju reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991. Dodatkowo prawa i obowiązki podatnika podatku dochodowego regulują postanowienia Konstytucji RP oraz wielu innych ustaw, a także ratyfikowanych przez stronę polską umów międzynarodowych i rozporządzeń wykonawczych. Ustawa o podatku dochodowym w Polsce od czasu jej powstania była nowelizowana już 298 razy.
System podatkowy w Polsce
W większości krajów tzw. cywilizowanych, system podatkowy opiera się na progresji. Oznacza to, że obowiązkowe podatki korelują z osiąganymi w każdym roku dochodami podatnika, czyli im więcej podatnik zarabia tym większy płaci podatek. W Polsce funkcjonują dwa podstawowe progi podatkowe: 18% i 32%.
Ten niższy obowiązuje ok. 97% wszystkich pracujących. Z tej wartości płynie jeszcze jeden znaczący wniosek. Prawie wszyscy Polacy zarabiają tak mało, że tylko znikoma cząstka wychodzi poza podstawową płacę i najniższy prób podatkowy.
Zasada progresji na jakiej zbudowany jest system podatkowy w naszym kraju dopuszcza możliwość całkowitej ucieczki od podatku dochodowego za sprawą kwoty wolnej od podatku. Jednym słowem, jeżeli podatnik osiąga w ciągu całego roku bardzo niski dochód może w ogóle podatku nie zapłacić. Pomimo plusów tego rozwiązania uniknięcie podatku jest dość trudne o tyle, że kwota wolna od podatku występuje w Polsce cały czas na bardzo niskim poziomie. Specjaliści porównują np, dwa państwa: Polskę i Finlandię, gdzie kwota wolna od[podatku wynosi w przeliczeniu na złotówki 65 tys. zł.
Pierwszy próg podatkowy
Pierwszy próg podatkowy, czyli podatek w wysokości 18% rocznego dochodu zapłacą podatnicy, którzy nie przekroczyli w roku podatkowym, również w 2018, zarobków w wysokości 85.528 zł. Opłata daniny na rzecz państwa, czyli owych 18% odbywa się bez udziału podatnika, pracodawca musi odprowadzać go sukcesywnie od każdego wynagrodzenia ze stosunku pracy.
Drugi próg podatkowy
Drugi próg podatkowy jest już znacznie wyższy i wynosi 32%. Ale również tutaj znajduje się pewien kruczek. 32% podatku dochodowego nie nalicza się od całego wynagrodzenia podatnika, całego jego rocznego dochodu, ale wyłącznie od nadwyżki powstałej po osiągnięciu pierwszego progu.